Amin
Olduğum yerde dua ediyorum, pencerede oturur, perdeden boş bahçeye bakarken. Gözlerimi bile kapatmıyorum. Orada, dışarıda ya da kafamın içinde, aynı karanlık var. Ya da ışık.
Tanrım. Gökyüzünün krallığında bulunan sen, içimde.
Keşke söylesen bana adını, gerçek adını yani. Ama Sen de aynı işi görebilir.
Keşke amacının ne olduğunu bilsem. Ama ne olursa olsun, buna dayanmam için yardım et bana, lütfen. Senin işin olmasa bile; orada, dışarıda olup bitenlerin senin istediğin bir şey olduğuna bir an için bile inanmıyorum.
Yeterince günlük rızkım var, bu nedenle bunun için zaman harcamayacağım. Esas sorun bu değil. Sorun, boğulmadan onu yutabilmekte.
Şimdi sıra bağışlamada. Şimdi beni bağışlamakla uğraşma. Daha önemli şeyler var. Örneğin: Diğerlerini koru, eğer güvenlikteyseler. Çok fazla acı çekmelerine izin verme. Ölmeleri gerekiyorsa, ölümleri çabuk olsun. Onlar için bir cennet bile sağlayabilirsin. Cennet için sana ihtiyacımız var. Cehennemi kendi başımıza da yapabiliyoruz.
Sayfa 243Kitabı okudu
·
3 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.