Ah be Şükrü Erbaş.. Şiirlerinle duygularımı ifade ederken bir yandan da insanlara ortak sikayette bulunurdun. Samimiyetsiz, duygusuz yalnızca kendi cikarlarindan bahseden o insanlar... Hazmede hazmede okunmasi gereken bir kitap oldugunu soylemek istiyorum. Konu sınırlaması yok , garip bir cumle düzeni var. Normalde okunan cümleler yan yana geldiğinde pek bir sey ifade etmiyor gibi durur. Fakat siz cümlenin ustunde durursanız 'haaa' diye bi tepki ile karşılaşabilirsiniz. Siiri illa ki kendinizi vererek okumaniz konusunda size hatirlatma da bulunmak ayıp olur tabi. Ama Şükrü Erbaş söz konusu olunca bu ayıbı göz önüne almak zorunda kaliyorum. Eger insanlardan bezmişseniz, kendinizi yalnizliga abone etmişseniz ve siire de ihtiyaciniz varsa bu kitaptan baslamanızı tavsiye ederim. Keyifli okumalar..