O an, var oluşun hızı içinde bir huşu ve gönül ferahlığı, sahip olduğumuz görme, duyma, koklama, dokunma duyuları ve yaşadığımızdan dolayı bir minettarlık içindeydik. Dinimiz hayattı, bu hayatın farkında olmaktı.
Sayfa 22Kitabı okudu
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.