Hz. Süleyman (ya da kim söylemişse) şöyle söylemiş: “Evrene ait söylenecek yeni bir şey yok; her şey boş ve anlamsız. Peki, insanın yeryüzünde sarf ettiği çabadan eline geçen ne? Bir nesil gidiyor, öteki geliyor, ama dünya sonsuza dek kalıyor” diyor ve devam ediyor. “Olup biten şeyler ne oluyor? Peki daha sonra ne olacak? İnsanın yapmakta olduğu nedir? Daha sonra yapacağı şey nedir? Ve güneşin altında yeni hiçbir şey olmaz mı? Bak, işte bu yenidir diyebileceğimiz bir şey yok mu? Zira bizden önceki zamanlarda o da olmuştur. Daha önce nasıldı, hiç düşünülmesin ve daha sonra ne olacağı melesi de, daha sonra geleceklerce düşünülmeyecek.
Bir nebi olan ben, Kudüs’te İsrail’in hükümdarıydım. Ve gönlümü aramaya ve bilgece araştırmaya adadım, gök kubbenin altında ne yapılıyorsa her şeyi. Tanrı insanlara öyle mutsuz bir çaba vermiş ki, hepsi didinip duruyor. Güneş ışığının değdiği her yerdeki bütün ışımaları gözden geçirdim; inanın ki, hepsi de boş ve acıydı… İçime şöyle bir söz aktı: Bak işte, hükümdar oldum ve Kudüs’te benden önce gelenlerden daha bilgeyim. Kalbim çok şey öğrendi ve yaşadı. Ve bu sayede bilgeliği, deliliği, akıllılığı öğrendim. Ama anladım ki, bu da zor bir iş. Çünkü, bilgeliğin olduğu yerde fazlaca üzüntü var. Çok öğrenmek isteyen kişinin çok acı çekmesi gerek.”
Ya da iyi gün görmek istiyorum; gel gör ki, bu da boştu. Gülmeye dönüp dedim ki, delisin sen. Sevinçe dedim ki, nedir yaptığın? O zaman gönlüme şu düştü: Midemdeki şarabı boşaltayım, kalbimi bilgeliğe bükeyim, deliliğin ne olduğunu anlayayım, ta ki insanların, gök kubbenin altında yaşadıkları sürece neyi yapmalarının doğru olduğunu öğreninceye kadar. Büyük şeyler yaptım; evler kurdum, bağlar yetiştirdim. Kendime bahçeler, süs bahçeleri yaptım ve içinde türlü ağaçlar diktim. Yeşeren ağaçları sulamak için havuzlar yaptım kendime. Uşaklarım, hizmetçi kızlarım ve işçilerim vardı. Benden önce Kudüs’te yaşayanların sahip olduğundan fazla sığır ve koyun sürülerim vardı. Kendi kendime, krallardan ve ülkelerden altın ve gümüşten oluşan hazineler de toplamıştım. Erkek, kadın şarkıcılar ve her türlü eğlence, her türlü çalgı getirtmiştim. Benden önce Kudüs’te olanlardan daha güçlüydüm, ve doğrusu bilgelik de bendeydi. Ama ellerimden çıkan eserlere ve verdiğim emeğe baktığımda, gördüm ki, her şey ne kadar da boş, her şey ne kadar da acı; çünkü, yeryüzünde hiçbir şey kalıcı değil. O zaman döndüm; bilgelik, akıllılık ve delilik nedir düşünmeye başladım. O zaman gördüm ki, bilgelik delilikten üstün, ışık karanlık karşısında nasılsa öyle. Bilge düşünceleriyle görürken, deliler karanlığa koşuyor. Anladım ki, herkes aynı vaziyet içinde. O zaman, dilimden şunlar çıktı: Delinin hâli benimki gibiyse, ben ne diye bilgelik peşindeyim? O halde, delilik de boş. Çünkü, bilge kişiler hep hatırlanmıyor, deliler de öyle ve gelecek günler her şeyi unutuyor. Bilge nasıl ölüyorsa, deli de öyle ölüyor. Bu sebeple, yaşamak iğrençti. Çünkü, yeryüzündeki hiçbir şey hoşuma gitmiyordu, hatta hepsi bol ve zahmetliydi. Ve gök kubbe altındaki bütün işlerimden bıktım, bütün bunları benden sonra gelecek insana bırakacağımdan sıkıldım. Ömrü boyunca acı, ıstırap, sıkıntı çekiyor, gelecekte bile ruhu dinlenmiyor. Çalışmak da boş. İnsan, çalışırken olsun yemesi, içmesi, keyfi yerinde olsa daha iyi değil mi?
Kader herkesi eşit tutuyor; Hak’kı tanıyana neyse, tanımayana da öyle; iyiye neyse, kötüye de öyle; kurban kesene neyse, kesmeyene de öyle; mazlumun keyfi neyse, günahkârın da öyle. Yeminini bozanla, yeminden korkan aynı yerde.
Yeryüzünün bu hâli, kötüdür. Bu yüzden de insanların kalbi kötülük dolu, yaşadıkları süre içinde kalplerinde delilik ve ölüm var.
Canlı bir köpek ölü bir aslandan iyidir. Bütün canlılarda beklemek, ümit etmek diye bir şey var. Çünkü, canlılar öleceklerini bilirler dünyasından ümit içindedirler; ölüler hiçbir şey bilmez, hiçbir kazançları da yoktur. Çünkü, anıları unutulmuştur. Öyle ki, artık ne sevilirler ne nefret edilirler, ne de kıskanılırlar. Ve yeryüzünde olup biten hiçbir şeyde payları yoktur.”
Sayfa 46 - Metropol Yayınları
··
12 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.