Buz ve Ateşin Şarkısı serisini bitirmeden başka kitap okumamaya niyetlendiğimi hatırlatmak isterim. Bu üst üstelikle, yoğunlukla ve adanmışlıkla kendimi İzmir’de değil Diyar’da hissediyorum dersem yalan olmaz. Kralların Çarpışması’nda olan fiziki savaşlardan ziyade bu kitapta (kısmen) psikolojik savaşlar yaşanıyor diyebilirim. Bir ölü kral ve savaşı kaybeden başka bir kral adayından sonra daha çok elde kalan beş kral adaylarının mücadelelerini okuyoruz. Diyar büyük savaştan sonra daha sakin görünüyor. Sakin ama tekinsiz. Fakir. Aç. Ve vahşi. Bu kitapta taht oyunlarının nasıl oynandığı daha iyi idrak edilebilir. Yapılan evlilikler, ihtiraslar, hırslar, inançlar, gururlar, kin.. Her kavram Demir Taht’a olan mesafeyi açıp kapatabiliyor. Diyar’da bunlar olurken.. Doğuda, Dany bir ordu yaratmaya devam ediyor. Kuzeyde, Ötekiler’den kaçan yabanıllar ordusu Sur’a dayandı ve kaçmaya çalışıyor. Aşabilirlerse. Gece nöbetçilerinin Akgezenler ile ilgili gönderdiği elçiler, mesajlar karşılığını bulmuyor. Bana göre bu kitabın en ilgi çekici kısımlarından biri, Tyrion’ın, doğumundan bir süre sonra yaşanan bir anıyı öğrendiği an. Bu anıda ablası Cercei’nin kendisine duyduğu nefret ve tiksinti gerçeğiyle yeniden öyle bir çarpışıyor ki, Tyrion’a sabrından ve duruşundan dolayı bir kez daha saygı duyuyorum. Bence küçük ama en büyük ve gerçek adamlardan biri Tyrion Lannister. Bir diğeri de sonlarda yer alan ve Jaime’nin bizzat ağzından dinlediğimiz Robert’ın Demir Taht’ı işgâli olayı. Jaime neden Kral Katili oldu? Nasıl oldu? Neredeyse bütün seriyi etkileyen bu vakayla alakalı kafalardaki tüm boşluklar doluyor. Yazar bilmediğimiz başka boşluklar olduğunu bize kanıtlamadığı sürece.

Kılıçların Fırtınası - Kısım 1George R. R. Martin · Epsilon Yayınları · 20164,086 okunma

·

89 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.