Oğuz Atay'dır adı, hangi türde ne yazarsa yazsın iyi, özel yazar. Her kitabında olduğu gibi bu eserinde de Oğuz Atay'ın beyninde uçuşan, takip edilemez fikirlerde dolaşıyoruz. Kitap belki bir tiyatro eseri ama her yerinden Oğuz Atay, her yerinden "Tutunamayanlar" fışkırıyor. O yüzden bir tiyatro eseri olduğundan kitabı okumaktan çekinenler, çekinmesinler çünkü farklı, özel, değişik, ilginç, enteresan sularda yüzmektesiniz. Ana karakterimiz karısını hiç sevmemiş, emekli tarih öğretmeni, emeklilik sonrası oyun yazmaya çalışan bir hayalperest, karısının parasını -elektrik parasını bile- daima içkiye yatıran hasta bir tutunamayan adam: Çoşkun. Emeklilik sonrası çoşmaya çalışan ama bir türlü çoşamayan Coşkun. Yazdıklarını bitiremeyen, oyunlarında bile daldan dala konan, evliliğinden ölümüne pişman ama kendi durumunu da değiştirmeye gücü yetmeyen Çoşkun. Eserde hem bir tutunamayan hikayesi hem de Oğuz Atay'ın bir parça sahte aydın kitleye giydirmesi bulunuyor. Tiratı bol, söyleyecek sözü çok ve her "tutunamayan" insanın sonu gibi eserin sonu da bilindik. Her şeyiyle bir Oğuz Atay eseri, her şeyiyle mükemmel. Okuyun okutturun efendim.

Oyunlarla YaşayanlarOğuz Atay · İletişim Yayınları · 20209,1bin okunma

·

33 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Turhan Yıldırım