"Hayatım Ebediyen Kayboldu!"
Ben artık ne bağışlamak,
ne bağışlanmak,
ne sola ne de sağa gitmek istiyorum. Gözlerimi geleceğe kapayıp, geçmişi
unutmak istiyorum!..
...
"Ahmak Hayat!"
Alın yazım önünde en ufak bir direnme
gösteremiyorum.
Dizginlerim onun elinde.
Beni o yana bu yana çeken odur.
Alçaklık,hayatın alçaklığı!
Ne elinden kaçabiliyorlar,ne bağırabiliyorlar!
...
Şu anda ne yaşıyorum,ne de uykudayım.
Bir şeyden ne hoşlanıyorum ne de nefret ediyorum.
Ben ölüme aşina ve içli dışlı olmuşum!..
...
"Hiç Kimseden Çekinmiyorum!"
Hiçbir şeye değer vermiyorum.
Dünya ve içindekilere gülüyorum.
Hakkımda ne denli zor hüküm yürütmüş olsalar da,önceden kendimi daha çok yargıladığımı bilmezler.
Onlara daha çok güldüğümü,
kendimden ve bu saçmalıkları okuyanların tümünden usandığımı bilmezler!..
...
(Bu notlar bir tomar kağıtla birlikte onun masasının gözündeydi.
Fakat o yatağa düşmüş ve nefes almayı unutmuştu)
Yapı Kredi Yayınları