Kaldı ki, şu yaşadığımız dünyayla ilgili neler düşündüğümü biliyorsun: gırtlağımıza kadar yalanlara gömülmüşüz, manevi değerlerden çok bilime inanıyor ve ruhumuzu toplumun bize dayattığı şeylerle besliyoruz, oysa aslında yavaş yavaş ölüyoruz; çünkü çevremizde neler olup bittiğini biliyoruz , hiç planlamadığımız şeyleri yapmaya zorlandığımızı, üstelik bütün bunlardan vazgeçemediğimizi, kendimizi gerçek mutluluğa, aileye, doğaya, sevgiye veremediğimizi biliyoruz. Peki neden böyle oluyor? Çünkü sorumlu insanlar olduğumuzdan hayatımızın geri kalan bölümünü kendimizi birbirimize adayarak yaşayabilmek için mali istikrara kavuşabilelim diye, başladığımız işleri bitirmek zorunda hissediyoruz kendimizi.