"Ama o arkadaşıma hâlâ yanarım! Çok iyi bir insandı... akıllı, neşeli, temiz kalpliydi." "O zaman niye öldürdünüz?" dedim. "Sizi ele vereceğinden mi korktunuz?" Adam bu sözüme içerledi: "Yok," dedi, "hiçbir paraya bizi elevermezdi o! Yani onunla arkadaşlığımızı sürdürebilmemiz biraz zorlaştı, anlatabiliyor muyum, biz hepimiz günaha batmıştık; o, aramızda evliya gibiydi... bir namus anıtı... Tatsız bir durumdu!"
Sayfa 144Kitabı okudu
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.