Kaderle Zar Atılmaz, 2012’de piyasaya çıkmış bir roman. Yazarı Alpaslan Akkuş. Kendisi Ankaralı. Ancak daha 11 yaşındayken yatılı olarak Samsun Anadolu Lisesine gelmiş ve ömrünün yedi yılını Samsun’da geçirmiş bir gazeteci. Hatta Samsunspor kitabımıza da bu yılları ile ilgili güzel bir yazı yazmıştı. Bu romanı çok daha önce okumalıydım ancak nedense erteledim hep. Kısmet bu zamanaymış. Kaderle Zar Atılmaz bir roman. İlla da sınıflandırmamız icap ederse bir gençlik romanı da diyebiliriz. Ana karakter Alper adlı bir öğrenci. Onun Ankara’daki ailesinden ayrılıp, Samsun Anadolu Lisesine yatılı olarak gelmesiyle başlayan bir hikaye. Kurguyu beğendiğimi söylemeliyim. Çünkü yazar kronolojik gitmek yerine çift zamanlı bir anlatım tercih etmiş. Böylece hazırlıktaki Apo ile son sınıftaki Apo iki ayrı kahraman gibi olmuş. Tabii Alper ile yazar Alpaslan Akkuş oldukça benzeşiyorlar ama elbette aynı değiller. Zaten kitabı okunur kılan şeylerden birisi de epey bir otobiyografi olması. Hazırlıktaki Apo’nun alışma döneminde 11 yaşındaki bir çocuğun masumiyeti, hasreti, gurbeti ve öğrenme evreleri veriliyor. Yatılı olmanın zorluğu mesela şu cümlede gizli; ‘daha geçen yaz ne giyeceğimize bile annemiz karar verirken, şimdi bütün kararlarımızı kendimiz almak zorundayız. Üstelik henüz 11 yaşındayken…’ Son sınıftaki Apo ise artık okulun ağabeylerinden birisi. Kızlarla ilişkileri değişmiş, şehre alışmış, çevre edinmiş ve bir yandan da büyümüş bir öğrenci. Ana hikaye ise babasına protez kol taktırmayı hayal eden arkadaşları Mustafa’ya yardımcı olmak için okul kantinini soyma planları üzerinde gelişiyor. Bir Samsunlu olarak Matasyon, SAL, Çarşamba Mahallesi, Çiftlik, Fuar, Çalıkuşu, Büyük Otel gibi aşina isimleri bir romanda görmek beni çok mutlu etti. Bilhassa Kolej ve Çiftlik kavramları oldukça başarılı kullanılmış. Romanın mekanları gerçek ama yaşananların hepsinin gerçek olmadığını bizzat yazarından biliyorum. Kitap oldukça akıcı ve öğrencilik yıllarını özleyen herkes açısından içinde bir şeyler barındıran türden. Beğendim ama tabii bunda Samsun’da geçiyor olması da büyük bir etken. İçinde neler yok ki? Böcekli Halil Usta lahmacuncusundan Fuar’a, Balkaymak dondurmadan Yaşar Doğu Spor Salonuna kadar bir yığın şey. Elbette okul kavgaları da var pide de… Romanda kendimden de epey şey bulduğumu söylemeliyim. Ama daha ziyade kötü karakter kontenjanından. Çünkü ben İlyasköy Mahallesindenim. Yani Kolej’e yakın muhitlerde büyüdüm. Hatta ortaokul ve lise yıllarım hep o Aziziye Caddesinden Çiftlik’e inerek ve sonrasında mahalleye çıkarak geçti. Bizim için nedense Kolejliler hep zengin, züppe takımıydı. Romanda da geçen ifadeyle söylersem ‘süt çocuğu’ gözüyle bakılırdı. Halbuki ne kadar yanlış bir tutum; bir cahillik lakin öyleydi işte… Belki de kıskanırdık, bilemiyorum. Çocukları temiz, bakımlı; kızları güzel görünürdü gözümüze. Üstelik zeki çocuklardı çünkü o dönem Kolej bırakın Samsun’u ülke çapında önemli bir okuldu. Çocukluğu, SAL civarında geçmiş bir Samsunlu olarak Carl Tobey’i ilk defa bu romanda duydum mesela. Onun ne olduğunu merak edenler ya romanı okusunlar ya da bir Kolejli tanıdığına sorsunlar. Sonuçta SAL’ın bir karizması, bir geleneği vardı. Hülasa edersek, Samsunlu kitapseverlerin ama bilhassa Kolejlilerin okuması gereken bir roman bana göre. Eğlenceli, akıcı ve Samsun kokan bir roman…

Kaderle Zar AtılmazAlpaslan Akkuş · Hayykitap · 201245 okunma

··

26 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.