Arkadaşlarımızın eşyalarımızı ve eğer gerekirse hayatlarımızı almalarına izin veririz; ama ünümüzü paylaşma ve şöhretimizi bir başkasına hediye etme durumuna hemen hemen hiç rastlanmaz.
Montaigne, 1533-1592
Sayfa 70
·
1 görüntüleme
Insanlarlardan "en şanslıları" bu hayatdan şanlı bir geçiş yaptığını göstermek için hayatlarını seve seve vermişlerdir.
Tabii ki şöhret ve ünümüzü verirsek o zaman gerçekten yok oluruz ve tabii ki eşya ve canımızdan daha kıymetlidir ün
Bu sebeple kimse gerçekten yok olmaya dayanamaz.
Bu sebeple en akıllı insanlar bile dünyada iz bırakmak için çalışıp durur. Çünkü insan ölümsüz olmak İster. Kendince bunun bir yöntemini bulduysa onu ne pahasına olursa olsun elinde tutmak isteyecektir
Bu sebeple bir insanı yok saymak ona en ağır cezadır.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.