"Vajina" sözcüğü ile başlayalım. Sanki bir bulaşıcı hastalık adı ya da iyimser yorumla: tıbbi uygulamalarda kullanılan bir alet: "Çabuk, hemşire, bana vajinayı getir." "Vajina". "Vajina". Kaç defa tekrarladığınız fark etmiyor, asla söylemekten hoşlanacağınız bir kelimeye dönüşmüyor. Son derece aptalca, tamamen itici bir kelime. Sevişirken kullandığınızı düşünün - "sevgilim vajinama vurur musun?" — işin büyüsü anında bozulur."
Erkek cinsel organıyla ilgili her türlü konuşma rahatça yapılır üzerine espriler döndürülürken kadın cinsel organı adeta yok. Vajina kelimesini kullanan kaç insan ve daha önemlisi kaç kadın vardır? Çok değil. Kitapta da bundan bahsediliyor. Hemen her yörede farklı bir ismi var, çoğu da saçma sapan çocuksuluğu çağrıştıran isimler. Kadının cinsel organının bile cinselliği çağrıştırmasına izin verilmiyor. İnananılmaz!
Sıkıntı ismiyle kalmıyor tabii. Zevk alınmasının önüne geçmek için her türlü önlem alınıyor. Kadın zevk alırsa, mutlu olursa naparız mazallah(!) Yazar esprili bir dille bunu vurguluyor: "Vajinalar rahatı sever. Onları şımartmak gerek, zevk almalarını sağlamak gerek. Ama bunu asla yapmazlar. Bir kadının zevk almasına dayanamazlar, hele bu cinsel zevkse. Mesela, pamuklu bir külot yapsalar içine de bir vibratör yerleştirseler fena mı olur? Kadınlar gün boyunca akarlardı. Süper markette, metroda, her yerde akan mutlu vajinalar olurdu. Buna dayanamazlar tabii."
Kadın sünneti diye bir vahşet geçti bu dünya üzerinden. Hâlâ da bitmiş değil gerçi. Verdiği en küçük hasar, kadının ömür boyu seksten zevk almaktan mahrum kalması. Bunu erkek sünnetiyle kıyaslayanlar için şu bilgi var kitapta: "Aynı işlem erkeğe uygulanacak olsaydı, penisinin büyük bir bölümünün kesilmesi, hatta testislerinin ve onları çevreleyen yumuşak dokunun ve derinin de yok edilmesi gerekirdi."
Regl gibi doğal bir süreçten bile birçok kadın hasar aldı. Reglin doğal olduğunu anlatmak için ne çok çaba gösterildi. Yaşamayanın haberi yoktur tabii ama kadınlar regl olduklarını "söyleyemedikleri" için çeşitli bahaneler uydururlardı yakın bir zamana kadar. Pedler köşe bucak saklanırdı. Ergenlik döneminde okullara gelen, güya bizlere cinsel eğitim verdiğini düşünen eğitimciler ise kızların cinselliğini reglden; erkeklerinkini mastürbasyondan ibaret gördükleri için ne doğru bir cinsel egitim alabildik ne de karşı cinsin sorunlarından haberdar olabildik. Çünkü kızlarla erkekleri ayrı ayrı eğitmeye çalışırlardı, sanki beraber yaşamak zorunda ve birbirlerine muhtaç değillermiş gibi...
