Biz kendimizden başka herkesin üzüntüsünü
üzüntümüz acısını acımız yaptık çünkü.
Dünyanın öbür ucunda hiç tanımadığımız bir
insanın göz yaşı bile içimizi parçaladı. Kedilere
ağladık, kuşların yasını tuttuk...
Yüreğimizin zayıflığı kimi zaman hayat
karşısında bizi zayıf yaptı.
Aslında ne güzel şeydir insanın insana
yanması sevgili...
Ne güzeldir bilmediğin birinin derdine
üzülebilmek ve çare aramak.
Ben bütün hayatımda hep üzüldüm, hep
yandım.
Yaşamak ne güzeldir be sevgili...
Sevinerek, severek, sevilerek, düşünerek...
Ve o vaz geçilmez sancılarını duyarak hayatın...
Yılmaz Güney