Mir'at-ı Cünun: Ben sevda bölüğünde kıdemli bir askerim Hizmetim sanadır ey tacidarım Canı bir emanet bilir taşırım Bir ırmak delirir geceleri Bir yıldız kayar ötelerden Bir bulut geçer Ay’ın önüne Birden üşürüm Ve seni daha çok düşünürüm...

Ben sevda bölüğünde kıdemli bir askerim Hizmetim sanadır ey tacidarım Canı bir emanet bilir taşırım Bir ırmak delirir geceleri Bir yıldız kayar ötelerden Bir bulut geçer Ay’ın önüne Birden üşürüm Ve seni daha çok düşünürüm ----------Kokunu en sevdiğim güle veriyorsun! ... Hangi şekle dönüşürsen dönüş Hangi kılığa girersen gir Bilirim ne kadar gerçeksin, ne kadar düş Gönlüm bir şahindir takarım peşine Bulur seni saklandığın yerde Tutar elinden – eteğinden Bana getirir --------- Sen kendini kolay ele veriyorsun! ... Sarmal bir sevdayla yaşarken aynalar derbendinde Bir Aslıhan oluyorsun, bir Leylâ Beni de mahkûm ediyorsun değişim sürecine Bir Kerem oluyorum, bir Mecnûn Dağlara, çöllere vuruyor içimdeki vâveylâ Firar ettiğimi bilmiyor bölüğüm Kırık gönlümde kırk düğüm ----------Adımı dile veriyorsun! ... İçimde ebedî bir sürgünlüğü yaşarım Hangi gezegende insem rastlarım izine Dişlerim beyaz kirazlar gibi hep birden sızlar Ve gülümserim dişçinin elindeki demir kerpetene Biraz daha fazla bakabilmek için yüzüne Bir kaya yuvarlanır boşluğa Kimse bir anlam veremez bendeki hoşluğa ----------Sense yakıp külümü yele veriyorsun! ... Ben sevda bölüğünde kıdemli bir askerim Terhis olsam gidecek bir yerim yok Yüreğimden başka silah taşımam Bütün adresleri iptal ettim Benim senden özge gerçek yârim yok Bir hakkuşu öter geceleri Aşk, mektup yazmaya zorlar beni ----------Sense yeri – göğü sele veriyorsun Bahaettin KARAKOÇ

·

1 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.