Genellikle kadınlar, kıyıyla köy arasındaki başlıca ulaşım aracı halinde idiler. Karadeniz kadını kendi yükünü kendi sırtında taşır ve nereye gitse sepeti sırtından eksik etmezdi. Köye taşınan malzemenin başında mısır gelir, yiyecek ve giyecek maddeleri de sırtta bu sepetlerle taşınırdı.