Gözünü ayırmıyor bir an,
Asla kaldırmıyor onu,
Çekmiyor susuz dudağından
Duygusuzlaşmış elini..
Ve , neyin düşünü kuruyor?
sessizlik bir süre sürüyor,
Yavaşça konuştu, şöyle:
Yeter, Onegin.Belki de
İtirafım üzecek sizi.
Hatırlayın o saatte
Kader nasıl bir bahçede
Karşı karşıya koydu bizi,
Boyun eğip ders aldım ve
Bugün artık sıra bende.
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.