Birisini düşünün. bir şairi, ölümü bile onu bilen, tanıyan, okuyan herkese örnek olsun. Ölümünden yıllar sonra bile tek bir konu üzerinden değil her şeyiyle kendini hatırlatsın, okutsun. Nilgün Marmara yı kırmızı kahverengi defter kitabı ile tanıdım, kuş koysunlar yoluna ile sevdim. Ama bu kitabın da ona aşık oldum desem yeridir. Savrulan beden şiirini okurken kendinizi kaybediyorsunuz
