Ruhu dinlendirmekse imkânsızdır. Donarak ölmek gibidir ruhun çürümesi, için için eksilirsin, yavaş yavaş uyuşursun, hiçbir şey hissetmemeye başlarsın, sonra sen uykuya daldığını sandığında, öłmüşsündür aslında. Ölmüş olduğunu bile bilmemektir bu. Bak, meydanlar, caddeler, sokaklar, ölmüs ruhlarıyla yürüyen insanlarla dolu! Şu ölü halleriyle ne de aceleciler! Hayatta yetişecekleri hiçbir sey kalmadığı halde, hep bir yerlere yetişmeye çalışıyorlar! Ne hazin manzara!
Sayfa 137Kitabı okudu
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.