"Antabus" ismi aslında ne zamandır gitmek istediğim Nihal Yalçın'ın oyunundan aklımda kalmıştı ama oyuna gidemedim bari kitabını okuyayım dedim. :) Öncelikle kitabın dili o kadar akıcı ki iki saat içinde (evet iki saat yanlış okumadınız) bitirdim. Ancak hızlı yenilen bir yemeğin mideye oturması gibi bir etki yarattı bende. Dili ne kadar yalınsa anlatılanlar o kadar ağır. Sindiremedim, okurken bunların sadece bir kurgudan ibaret olmadığını, bir yerlerde belki daha da ağırlarının yaşanıyor olduğunu yüzüme tokat gibi çarptı Seray Şahiner. Üçüncü sayfa haberleri geldiğinde hızlıca bir göz gezdirip magazin sayfasına geçtiğin gibi bırakamıyorsun ki. Leyla sivri diliyle dürtüklüyor seni, "Beni dinle" diye. Okurken sanki Leyla karşımdaydı, gözleri olsa göz göze gelmeye utanırdım. Bu arada kitabın dilinin aşırı küfürlü olduğuna dair bir incelemeye denk geldim, tuhaf bir şekilde epey de beğeni almış. Her gün erkek sürücülerin trafikteki diğer sürücülere ettikleri küfrün yarısını bile etmiyor Leyla (Daha fazlasını etse de hakkıydı zavallının) Kaldı ki, küfür her dilin bir parçasıdır. Gerçek hayattan bir karakter olduğunu düşünürsek Leyla gibi eğitim seviyesi düşük, sistematik olarak tecavüze uğramış, şiddet görmüş bir kadının konuşma stilinin nasıl olmasını bekliyordunuz yani, Divan edebiyatı diliyle mi konuşsaydı? Neyse uzattım. Türkiye'de çok kadın var Leyla gibi olup da sesi çıkmayan. Kitabı okuyunuz efendim, başka da bir tavsiyem yok.

AntabusSeray Şahiner · Can Yayınları · 20143,547 okunma

··

9 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ece