İnsanın dış dünya ile yaratıcı bir şekilde ilişki kurması ya
bir şeyler yaparak, ya da kavrayarak gerçekleşir. İnsan bir
şeyler yaratır ve yaratış süreci içerisinde, kendi güçlerini
maddenin üzerinde dener ve kullanır. İnsan dünyayı kavrar -akıl
ve duygu bakımından, sevgiyle ve akılla kavrar. Akıl gücü ona
yüzeyin altında kalan şeyleri ahlamak ve objesiyle etkin bir ilişki
kurarak objenin özünü kavramak imkânını verir.