Memlüklerin Mısır gibi, coğrafya bakımından çok saklı bir ülkede barınmaları, onları dışarıdan gelecek tehlikeler karşısında uyuşukluğa sevketti. Her an düşmanlarla çevrili olan Osmanlılar'daki uyanıklık ve aktif siyaset, Memlüklerde yoktu. Halbuki dünya şartları değişiyordu. Osmanlı Türkleri, sürekli şekilde ilerliyorlardı. Memlük Türkleri ise, Halife'nin, Kutsal Şehirler'in, Kutsal Emanetlerin, Ezher Üniversitesinin, Kahire şehrinin ellerinde olmasının gururu içinde vakit geçiriyorlar, kendilerini Sultan Baybars çağındaki güçte sanıyorlardı. Belki o devri aşmışlar, yeryüzündeki devletler arasında ilk defa Yeniçağ'a adım atmışlardı.
Sayfa 74Kitabı okudu
·
22 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.