İnsanlar arasındaki ilişki çok karmaşık ve farklı. Birbirimizi kırmayı o kadar çok seviyoruz ki bir müddet sonra sanki ilişkimiz hep böyleymiş gibi geliyor. Güzel olan her şeyi unutuyoruz. Geçmişimiz sadece tartışmalardan, kavgalardan, kin ve nefretten ibaret oluyor.
Beynimizde bu konuda çok istekli, kalbi susturarak kontrolü ele alıyor. En ufak tartışmayı hemen hatırlatıyor ama sorarsan hiç iyi bir şey yok...
Bana kalırsa bunların hepsi fazla samimiyet ve güvenden oluyor, birine güvenip içinizi döküyorsunuz;
Sevgi, saygı, değer...
Fakat bir insan bu hislerden ibaret değildir.
Nefret, öfke ve sinir de bizim bir parçamız.
Sıra bunlara geldiğinde ise sevginize ve gösterdiğiniz değere hayran olan bu insan bu sefer dayanamıyor ve sizi bırakıp kaçıyor. Belki de kaçmakta haklıdır, aradığımız yol arkadaşı o değildir. Biz gözümüzde fazla büyütmüşüzdür onu.
Ve unutmayın bu tür olaylar sizi karanlığa sürükler, bir daha çıkmamak üzere.
Her insan bir kere ölür...
.
.
Arzen Can
·
33 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.