Haydut, usulca geceye doğru konuştu: "Birini öldürdüğüm zaman en büyük özgürlüğü tadıyorum." Kabrero, dağlara yaslandığı, büzülüp kaldığı köşeden haykırdı: "Olamaz! Ben karımı yalnızca o olduğu için sevdim." "Çünkü öfke de aşk gibi yükselir beyne," dedi haydut, "Ben de öfkeden sarhoş gibiyim, mutluyum çok, mutludan bile fazla, kimsenin adlandırmadığı bir duygu; o duyguyla öylesine özgürüm ki ... " Kabrero yine haykırdı: "Ben onu sevdiğim için sevdim, o kadar."
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.