"Varolmayı bile başaramamış bir süprüntü olmak. Bacaklarını bitiştirdi, ellerini apaçık dizlerine koydu, içinden gülmek geliyordu; ne kadar akıllı, uslu görünüyorumdur kim bilir, omuz silkti: sersem budala ! Nasıl göründüğümü hiç düşünmemek; kendimi seyretmemek, hele sakın durup kendime bakmamak, kendime bakarsam iki oluveririm hemen. Olmak! Karanlıkta körlemesine.”
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.