Kitabın iki büyük karakteri var.Disleksi ve sanat.Yuki kafasının içinde olanlara bir anlam vermeye çalışırken bir taraftan resim ve fotoğrafla kendini ifade etmeye çalışıyor.Bu arada öyle çok yok sayılıyor ve hırpalanıyor ki bir gün gerçekten kendini seven bir adamla karşılaştığında;kendini, bu sevgiye layık görmekte zorlanıyor.Çareyi kaçmakta buluyor.Daha fazla anlatmayayım alın okuyun efendim.
