İnsan doğumunda değil, ölümünde bir gerçekliğe dönüşür; kendini ölüm anında yaratır. Benliği (özü) olan bir şey değil, 'olmakta olan' bir şeydir ve bu nedenle sadece yaşam ölümle noktalandığı anda tam anlamıyla kendisi olur.
s:112
''Sigmund Freud' un bulgularının tersine insan artık cinsel olarak engellenmiyor, 'varoluşsal olarak' engelleniyor.'' diyor Frankl.
Kitabın ana teması 'anlam'. Hani şu adı var, kendisi yok olan kavram. Hepimizin şeylere yüklediğimiz anlamlar birbirinden farklı ve hepsi birbirinden eşsizdir. Kitap biraz daha üzerine eklemek isteyenler için.
Son kısmında yer alan paradoksik niyet, örnekleriyle okunmaya değer; mesela bir fobiniz var ve bunu nasıl aşabilirsiniz?