Sevgilim,
Ah,uzun geceden gelen tanın kızıllığı gölgesinde
Ben binbir renge sabırsız ve ağrılı
Uzun bir yokuşa tırmanmışım
Bu şehirde etten,kemikten buğulu bir ağaç yaratmışım
Adaletin içime oturttuğu zalim şüpheyle
Ah ben yürümeyi bilmemişim de
Boşluğa cılız bir çığlık ulaştırmışım
Kanıyor dünya kalan yanlarım
Kapanmış aradığım yuvaya ulaşacak kaçak yollarım
Kopuk ve uzak bir dağın başında uğurlamış beni inancım
Sevgilim,yorgunum
Çok yorgunum
Bırakma beni...