Yıllar seksene koşuyordu Aylar Eylül'e
Insanlar sevmeyi unuttu mu ne?
Ve de gülmeyi...
Başımı kaldırsam kan görüyorum
Yoksa kin
Peşimde gölgesi binlerce hasretin
Ne sıcak bir merhaba
Ne de bir tebessüm
Kalmamış izi mutluluğun sevincin
Oysa biz hâlâ yaşıyoruz
Bilmem ki niçin?....
Sayfa 38