Önce ihtiyaçlar yoktur, sürüp gitme gerekliliği olarak organizmanın kendisi olan bir ihtiyaç vardır. Ancak sonradır ki bizim hesaba katmadığımız, dışsal ile karmaşık bir diyalektik, tikel ihtiyaçları belirler; fakat ihtiyaç başında bütünün korunmasıdır. Ne var ki varlığını olmak zorunda olmak, varlığın içsellik olarak dolaysız bir mevcudiyet olduğunu varsayar. Ve bu aralıksızdır, çünkü bu dolaysız ve mesafesiz bir mevcudiyettir ve içselleşme sistemi olarak öznellik, onu hangi düzeyde ele alırsak alalım kendisiyle ilgili hiçbir bilgi varsaymaz. Bana şöyle diyeceksiniz: ''Ama bilinç var!''
Kuşkusuz ama gördüğümüz gibi, üst düzeylerde bilinç, öznelliği nesnesi haline getirdiğinde, öznellik nesnellik haline gelir. Tamamen antisemit olmak için antisemit olduğu bilinmemeli çünkü o zaman kendinin bir yeniden düzenlenmesine girişilir.
Sayfa 48 - Can YayınlarıKitabı okudu
·
26 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.