Kendime inanmam, kendimi gerçekleştirmem için sebepler arayıp bulmam ve bunlara sıkı sıkıya sarılıp yolda olmanın hazzını yaşamamda rol oynamış çok değerli bir kadın, Başak Kablan. Acılarımı zırh olarak kuşanmamda önemli bir motivasyon kaynağım oldu. Beni yeni yeni alışılmamış fikirlerle tanıştırdı. Şeffaflığı öyle şaşırtıyor ki insanın inanası gelmiyor; bu kadar dürüst olabilir miydi bir insan? Bu yazım bir kitap incelemesinin yanında yürekten bir teşekkür mektubudur da ayrıca. Beni bu kadar derine çeken neydi? Acılarını bir farklı anlatması acılarımı aşağılamama beni ittiğinden miydi? Boğazımda, zihnimde bası yapan bir postal izi olarak kaldı sözleri ve ağırlığı geçemeden tazeleniyordu. Bütün dünya talimini üzerimde yapıyordu sanki. Bu baskı beni motive etti işte. Kitabını okurken de tekrar tekrar yaşadım; hem Başak'ın yaşadıklarını, hem de kendi başımdan geçenleri. Ölmüştük biz, sadece gömülmeyi bekleyen kuklalar misali savruluyorduk. Acı çekmenin mantığı neredeydi öyleyse? Gülüp eğlensek ya, tiye alsak ya her şeyi, hazmetmesi ve görmezden gelip yolumuzdan şaşmamak daha kolay olurdu böylelikle. 17 Haziran 2016'tarihinde bir link ile başladı her şey. Bu serüvende sana çok şey borçluyum. İyi ki varsın değerli insan! youtube.com/watch?v=mblmall... Oğuz Beyiniz

Önce Hayallerim Öldü Sonra BabamBaşak Kablan · 2018746 okunma

·

242 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.