8 ve 9 arasında gidip geldiğimi belirtip yoruma başlıyorum.
David Levithan, beni korkutan bir yazar. Her Gün kitabından sonra kendime gelemediğim için sevmediğim yazarlar arasında ilk beşe girer. Rachel Cohn hakkında bir fikrim yok. Yine bir yazarla ortak yazdığı bir kitabı gördüm ama onu okuma fırsatım olmadı.
Kitap tam yılbaşına yakın okunması gereken sevimli, sıcak ama soğuk bir kitap. Karakterler çok tatlıydı. Özellikle Dash. Ama Lily hakkında hala kararsızım.
Kitap biraz hızlı ilerliyor. Fazla betimleme yok. Duygular var ama o kadar boğmuyor. Olaylar hızlı gelişip son buluyor. Tam çerezlik kitap desem yalan olmaz.
Fakat kitabın hızlı olduğunu düşünmeme rağmen pek çok satırın altını çizdim. Kitapta herkesin kendisinden bir şeyler bulabileceği şekilde ayarlanmış. Eh, bir yılbaşı kitabı okuyacaksam seçimim yine bu kitap olurdu.
Aile bağlarının atlanmamış olmasına sevindim. Lily'nin erkek kardeşi çok sağlam bir yan karakterdi. Büyükbabası bile unutulmazlar arasındaydı. Ve Dash'in arkadaşı Boomerang kitapta en sevdiğim yan karakter olmayı başardı.
Lily ve Dash, sadece birkaç sahnede yüzyüze konuşsalar da aralarındaki kimya çok net bir şekilde anlaşılıyordu. Ve bu iletişimin sadece bir defter aracılığıyla olması da kitaba ayrı bir hava katmayı başarmış. Kitabın konusu benim çok hoşuma gitti.
Ortak kitaplardaki yazar çatışmasını yaşamadığım için çok mutlu oldum. Böyle iki yazarın yazdığı kitaplarda hep bir farklılık hissediliyor. Yazarın biri yolları birleştirme çabasında iken diğeri bir anda ortamı bozmak isteyebiliyor. Fakat bu kitapta yazarların birbirine uyum sağladığını fark ettim ve benden bir artı daha kazandılar.
Sırf altını çizdiğim alıntıların çokluğu ve hepsinin de düşüncelerimi anlatmasına hayran kalarak bir artı daha verdim. Yani kitabı beğendim. Özellikle de yılın son ayına girerken böyle bir kitaba rast gelmiş olmak da muhteşem bir tesadüf oldu.
Sanırım ya ikinci kitap ya da bir yan kitap daha var. Lily ve Dash'i anlatan. Büyüsünün bozulması korkusunu yıkıp okur muyum bilmiyorum ama ilk kitabı bitirdiğimde hiç ikinci kitaba ihtiyaç hissetmemiştim. Bence hikaye tadında bitmişti.
Çerezlik, yılbaşı temalı ve sıcacık yünlü battaniye sarınıp pencereden dışarıda yağan karı seyretme huzurunu yaşamak istiyorsanız bu kitaba bir şans vermenizi tavsiye ederim.
