Savaş acımasızdır, acıları acılarla dağlatır. Acıları sıradanlaştırır, ölümlere alıştırır insanı. Bu, binlerce yıllık sınıf mücadelesinin, açık savaşlara varana kadar ki tüm deneylerinin en somut sonucudur. Bu gerçeği kabul etmemek olur mu? Peki, ya farklı olan , bu ölümü sıradan bir ölüm olmaktan çıkaran ne? ... Bir kurşun alır götürür can... Çok sürmez sehpaya vurulan bir iki tekmeyle ölüme kavuşmak... Ama günlerce, haftalarca, acılar acılara eklenerek, saatler, dakikalar beklene beklene, hücre hücre, organ organ gelen ölümün en zorunu, yaşamayana anlatmak mümkün mü? Yanında, senin de çok geçmeden kucaklayacağın ölümü yaşayan yoldaşını göre göre, acılara dayanmak onların ölümlerinin en zor yanı.
Sayfa 191 - BoranKitabı okudu
·
7 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.