Ölü , yiğit , gölge ve buz , ne varsa
Tohuma dururlar yeniden
Ve halk , toprağa gömülü
Tohuma durur bir yerde
Buğday nasıl filizini sürer de
Çıkarsa toprağın üstüne
Güzelim kırmızı elleriyle
Sessizliği burgu gibi deler de
Biz halkız , yeniden doğarız ölümlerde