Bugüne kadar okuduğum en kötü kitaplardan biriydi. Kitabın dili oldukça basitti ama bu herkesin okuyabileceği yalın bir dil olarak anlaşılmasın, çünkü daha çok kitabın edebi değerini düşüren türdendi. Fakat kitabı bu kadar sert eleştirmeme neden olan asıl faktör ana karakter Eylül. Kitabı okurken sabrımın sınırlarını zorladı. Yazar bu karakteri nasıl oluşturdu bilmiyorum ama yeryüzünde bu kadar saf bir insan evladı daha var mıdır acaba? Bu öyle bir insan ki koskoca üniversite öğrencisi olmasına rağmen "Bir kere denemekten bir şey olmaz." gibi klişe bir yalana bile kanıyor. Göz göre göre ne kadar aptallık varsa hepsini yapıyor. Bir yerden sonra karakteri sarsıp, "Hadi ama, bu kadar aptal olamazsın!" demek istedim. Sözün özü, yazarın, eroin problemi gibi ciddi bir konuyu olabilecek en kötü kurguyla anlatmaya çalıştığını, dolayısıyla da başarılı olamadığını düşünüyorum.

Eroinle DansCanan Tan · Altın Kitaplar · 201219,3bin okunma

·

1 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Rana Yazar