Acemi olanları dövmüyorlardır umarım, acemi bile değilim hatta...
BİTMİŞ YOLU YÜRÜMEK
Uykusuzluk yeni bir durum değildi benim için, yalnız da olduğumu düşünmüyorum. Tıbbi bir durum, ruhsal bir durum falan söylemleri var her yerde, konuşmayan da gözüyle söylüyor: Uyuyamıyorsan sıkıntı hacı...
Yine uyuyamıyorum, düşünüyorum. Seni göremiyorum bari ihtimalini gözden geçireyim diyorum, yok sonuçlar iç açıcı
··
40 görüntüleme
Elinize sağlık, aslında dayak ekiplerimiz var ama hafta sonu çalışmıyorlar şansınıza. Diliniz güzel, hikaye de akıcı ama biraz karışık- rüya ile gerçek arasında karıştım bir ara ben. Kaza, eş çocuk çok az bilgi veriyorsunuz ama kurgu güzel, okutturuyor kendini, biraz geliştirilirse oldukça iyi bir öykü olur gibi geliyor. Teşekkürler
Dayak olayı rahatlattı :) çok ufak şiir yazıyorum, düz yazıyı ilk defa bu platformda denedim, güzel yorumunuz ve ilginize teşekkürler.
3 sonraki yanıtı göster
Anlatımınız gerçekten çok hoş; cümleler, betimlemeler, duygular... Hikayeye başladığım anda aldı götürdü beni. Iki anlamda da bir yolculuk var gibi hikayede hem bildiğimiz yolculuk hem anılara yolculuk... Yalnız ben de hikayenin sonlarını anlamakta biraz zorlandım. Birkaç kez okudum. Zaman mekan yer kişiyi oturtmak biraz zor oldu o baygınlık halinde. Ayılıp bayılan benmişim gibiydi, ama anladım sonunda :)) Elinize sağlık hüzünlü ama güzel bir hikayeydi :)
Zaman, mekân, olay örgüsü biraz karmaşık olmuş farkındayım, heyecanla ve bir çırpıda oldu, sanırım bu yüzden. Çok teşekkürler, içten ve ince ince okuyup paylaştığınız için. Keyifli okumalar :)
En büyük sürgün insanın kendinden uzağa düşmesidir. Anmak, geçmişi unuttum derken yolculuklar yapmak da zihnimizin duygularımızın bir nevi sınavı. Bıraktıkları ve sildikleri ile. Kaleminize sağlık.
Evet, düşünmek ve hatırlamak da bir sınav. Çok zarifsiniz, teşekkürler.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.