Çünkü makine düpedüz fikrin, düpedüz bir çizgi üzerinde dondurulmuş, tek veçheli basit faide plânına indirilmiş, kemmiyette galip, keyfiyette mağlûb, aslâ girifte sarkamıyan ve değişik yönlere sapamıyan, miskin bir timsalidir. Ve nihayet, her keyfiyeti fikre bırakan kemmiyette son derece kuvvetli bir köledir. Hâlbuki yine makine, materyalist ve komünistlerin gözünde ideâl, bir put....
.
.
.
Ona komünist derler; yalan!...
.
.
.
Buyurun; makinenin, fikir ve ruh isnat edilen bîçare demir parçalarının ahmaklık derecesini görün!