Bir akşam kahvesi eşliği, niteliğin de...
Tanıdık olmayan yalnızlıkların bir sonu yoktur.Seni tanımıyorum...Bence bu konuşma burada kalsın....
Hatta seninle aynı kitabı alalım.
Tekrar görüşmemiz için büyük bir tesadüfe ihtiyacımız yok.Tesadüf hakkımızı şimdi kulladik zaten....
Her şeyden önce sesler özlenmeli. Sesini özlersem yine burada olurum. O zaman da kalbimden bana doğru uzanan eli tutabilirim belki...
Ama şimdi değil. Asla şimdi degil....
Önce kendi yalnızlığının senden ne istediğini anla...
İçinden geçenlerin sana ait olup olmadığından emin ol....
öyleyken başka birinin içine göz dik...
....
Sanırim gelecek dedikleri şey öyle hemen gelmiyor. Ya da hemen gelen, doğru gelecek olmuyor...
Tamamen umudunu yitiren şeylerden bahsetmedim...
Sayfa 27Kitabı okudu
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.