Sanatçı
Sanatçılar hakkında tek kelime dahi söylememe gerek yok sanırım. Ortak yönleri kendilerini beğenmişlikleridir, yeteneklerini yitirmektense evlerini barklarını gözden çıkarır bunlar; özellikle oyuncuları, ses sanatçıları, hatipler ve şairleri saymak gerekir. Becerileri ne kadar güdük kalmışsa o kadar kendini överler. Hep birilerinin ayağına dolanır, onlarla birlikte görünür, elinden geldiğince geniş yer kaplamaya çabalarlar. Eh artık biliyorsunuz: her biten otun bir yiyen tutkunu olur ya da tam tersine: Ne kadar rezalet, o kadar güçlü alkış. Kifayetsiz zümre her daim çoğunluğu oluşturur. Neden? Çünkü insanların çoğu ahmaklığa iman eder gönülden. Armut piş ağzıma düş misali en beceriksiz olanınız bile üstesinden gelebiliyorsa bu işlerin, neden gidip de okusun mektepte? Okuyacaksın diye onca para öde, üstüne doğallığını ve doğrularını yitir, onca eziyetin karşılığında da hak ettiğin yere varama.
Sayfa 59Kitabı okudu
··
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.