"İsmail Bahadır. Sen, benim sinirim ve yurdum üzerinde görünmekle bana meydan okudun. İşte ben geldim ve haftalarca yürümekte olduğum halde, ne senden ve ne de askerlerinden bir eser yok. Ölü müsün yoksa sağ mısın bilemem. Sen hileden başka bir şey bilmez misin? Eğer korkuyorsan bir doktor bul, seni tedavi etsin. Fakat seni korkutmamak için, en iyi askerinden 40.000'ini Kayseri civarında bıraktım. Zannederim ki düşman hakkında bundan daha iyi lütufkarlık gösterilemez. Lakin kendini gizlemekte devam edecek olursan erkek sayılmazsın. Nasihatimi dinle, miğfer yerine kadın örtüsü kullan ve hüküm sürmek isteğinden de vazgeç."
Yavuz Sultan Selim, bundan sonra Şah İsmail'e mektupla beraber bir kadın donu ile bir çarşaf gönderdi.
Sayfa 53Kitabı okudu
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.