Hiçbir şey bilmemeye güç yetireceğim
Gözü kör bir at, yorgun ve akıllı. Sanki kimselerin duymadığı bir müziği bir tek o işitiyormuş gibi yoluna devam eden. Sarılıp ağlayacak gibi bakan, bir başka yaşamdan tanışık gözleri. İki huysuz yanım yine birbirleri ile savaş içerisinde. Şimdi ben fedakar biri miyim, yoksa değil miyim? Bunu herhangi birine kanıtlamak zorunda mıyım, değil miyim? Hiç, bir hayvan yanlız kaldığında ne yapıyordur diye düşündüğünüz oluyor mu? Sandık dolusu eskilerin neler hissettiklerini? Bir ağlama duygusunun asıl nedenlerini? Mecburiyet ve çaresizlik hissini iliklerinize değin hissettiğiniz oldu mu? Esen bir rüzgara kapıldığınızın, savrulduğunuzun hayalini resmetmek istediğiniz? Kendinizi iki bacağı olmayan, tek kollu, yamuk ağızlı, kör gözlü hayal ettiğiniz oldu mu? Tüm bunlardan yorulduğunuzu, kimselere bahis açabilecek güçte olmadığınızı?
Acaba hastalanmış mıdır o da, öksürüyor mudur? Eğer bir boğazı ya da başı varsa kesinlikle ağırıyordur. Tanrıdan bahsediyorum. Öyle sanıyorum ki tanrı önceden insandı. Tüm bunları yaşamaktan, yani yaşamaktan sıkılıp, bir köşeye çekilip izlemekle meşgul. Tüm bu olan bitenleri izlemekle, sadece izlemekle. Tüm bu senaryolarla başkalarına dersler verip, kendini beğendirmekle, yüceltmekle meşgul. Umarım bunları ifşa ettiğimden bana uyuz olmaz. Hatta bir diğer bildiklerime bakacak olursak cenneti sizlerden daha çok hakediyorumdur, yine de Tanrı'nin bildiğini hiç kimse bilmez.
youtu.be/0DnCS7uXueQ
·
18 görüntüleme
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.