Henüz kitabı almamışken yolum Kuzguncuk sokaklarına düşmüştü.Doyasıya her yerini gezmiş aklımı orada bırakıp evime dönmüştüm.Sonra doğum günümde hediye edildi bana.İşte bir kez daha yolum Kuzguncuk'a düştü o zaman.Üstelik bu sefer yalnız da değildim; çocuk oldum koşturdum İcadiye caddesinde Tuna,Ada ve Aras'la.Onlar sevdiler,güldüler,ağladılar bense oturdum o ahşap evin önünde eşlik ettim her anlarına.Tak sesini duyana kadar.Öyle bir tak etmekti o gözümde yaşlar ile ayrıldım aralarından.
İşte öyle çekip içine sizi o kadar kitabın kahramanı yapıyor ki yazar.Karışıp gidiyorsunuz satır aralarına....