Keşke vazgeçseydin Sylvia
- Ne düşünüyorsun Sylvia ?
- ölümü
söyledim sana,
vazgeç
kendini Lazarus sanmaktan
hem artık İsa da yok
her öldüğünde
hayat veremez sana
- Ne düşlüyorsun Sylvia ?
- ölümü
ve küstün Tanrı'ya
çünkü korktun ölmekten
ölmek yok olmaktı Sylvia
sen bunu beceremedin
- Nereye düşüyorsun Sylvia ?
- ölüme
dizelerini kaybetmiş bir şiir gibi
hayat arıyorsun ölümden
ah Sylvia
vazgeç artık
ölümün neresinden dönsen kârdır
bir kez daha doğamayıp küllerinden
korkarım Sylvia
öleceksin
*Sylvia Plath'a Mektuplar I
Dilek Akın*
··
1 görüntüleme
sonra
sustun bir gün
kesildikçe sesin
kan damlıyordu kaleminden
yaşarken yazmak ölümü
ne büyük sanattı
ah Sylvia
sen bunu beceremedin
korktun
kabul et
kaçtın yanıbaşındaki gölgendensen
her gün biraz daha ölüydün
devleştikçe gölgen
öldükçe
öldün
gömüldükçe karanlığa
sen zaten bir ölüydün!
o sırça fanusta
hücrelerin vazgeçmiş hayattan
ölüm solurken her zerren
üzerindeydi gölgen bedeninin
ah Sylvia
bilemedin
'...o sırça fanus ki, içinde ölü bir kelebek gibi tıkanıp kalmış biri için dünyanın kendisi kötü bir düştür ...'
Sylvia Plath'a mektuplar 2
Ölümün değil de sanki hayatın neresinden dönersen kâr gibi
"Bu benim ilk defa gitmek isteyişim değil zaten
Adım adım gelir bunu biliyorum
Artık sonuna geldik
Belki de böyle olması gerek
Hayatın neresinden dönülürse kâr değil mi ki zaten?"
'Hayatın neresinden dönersen kârdır' zaten Nilgün Marmara'nın sözü ya belki oradan ilham alınmıştır.
1 sonraki yanıtı göster
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.