Bu da yarım bıraktığım kitaplar listesine eklensin:) Bu gidişle tamamladığım yarım bıraktıklarımdan az kalacak ya neyse. Gelelim hepi topu iki öyküden oluşan bu kitabı neden okuyamadığıma.Rus edebiyatını sadece klasikler bağlamında bilen biriydim. Birkaç yazara da özel ilgim vardı ve Soljenistin’i hiç duymamıştım. Geçen bir arkadaşla Rus edebiyatı konuşurken bu kitaptan bahsedince kendimi mahcup hissettim. Çok iyi ve önemli biri olarak bahsi geçiyordu zira. Hemen getirsene okuyayım dedim ve başladım. Yazarımız nobel almış hem de Rus hem de konu II. Dünya savaşı Almanya ve Rusya. E tam okunmalık bu kitap dedim bir beklentiyle bugün okudum. İlk öykü “Kreçetovya İstasyonunda bir olay”ı okudum ki onu bile güç bela bitirdim. Anlatım dümdüz, olaylar arasında net bir ilşki yok, iki sayfa okuyorsunuz sanki yirmi sayfa gibi yoruluyorsunuz, öykünün adı bir olay ama net bir olay da yok. Daha çok o yıllarda o istasyonun günlük durumu. Belki 2. Dünya savaşına özel ilgi duyanlar için bu sıradanlık bile cezbedici olabilir ama beni bunalttı. Ne dilinde ne konusunda etkili bir şey göremediğimden ikinci öyküye geçmedim. Ben yine Tolstoy’dan Dostoyevski’ den vazgeçmeyeyim :)
