Tavsiye üzerine göz attığım kitapta kendimden çok şey buldum. Başta çok sevdiğim yazar Miraç Çağrı Aktaş'a benzettim fakat bu gün kitabı bitirdikten sonra anladım ki yazarın kendine özgü bir dil,anlatım tarzı var. Melanolik bir kitap değil aslında. Aşkın nelere göğüs gerip, neleri aşıp fakat küçük bir sevgi eksikliğinde nasıl yıkıldığını ve hâlâ duygu hissedilirken çekilen acıyı kaleme sunan Hasan Karataş kitabını sevdim. En sevdiğim rengin en melankolik şekliyle...
