Tasavvuf edebiyatı okumuyordum bir dönemler.Trabzon'da Karadeniz Teknik Üniversitesi'nde sohbet etme imkanı buldum Nazan Bekiroğlu'yla.Çok hanım,çok zarif,çok sade ve samimi gelmişti.Çok iyi bir enerji yakaladık sohbetimiz esnasında.Kendisinin edebiyat profesörü olduğunu bilirdim,kitaplarından haberdardım fakat okumamıştım.Nar Ağacı,Lâ,Mimoza Sürgünü derken Yusuf ile Züleyha kitabını da okumak istedim.Tasavvufa merak sardığım zamanlardı.İyiki de okudum diyorum.Üslubu ve dili akıcı ve okunmaya izin veriyor.Kurgu namına bir şey soyleyemem çünkü bahis belli.Kuyu kime zindan oldu bilinmez.Yakup'un mu kör oldu gözleri,Züleyhayı mı kör etmişti nefsi,cılız bir umuda ihtiyacı olan Yusuf muydu âmâ adayı? Bunlar da bilinmez.Zaten tasavvufta amaç,gaye çırak olmak ve bilmemektir.Aslolan hiçliktir.Yusuf ile Züleyha hikayesinden keyif alarak okuyabileceğiniz bir eser.Nazan hanımı tanıyınız.Okunmaya değerdir.Kitapla ilgili alıntımı ayet üzerinden yapmak istiyorum:"Hani Yûsuf babasına şöyle demişti; 'Babacığım ben rüyada, gerçekten on bir yıldızla, güneş ve ayı gördüm; onları bana secde ederlerken gördüm.' " (Yûsuf, 12/4.)Zaten her şey bu ayetten sonra başladı.
