İnsan herkesi kendi gibi görür. Karşısındaki yoktur. Kendi gibidir herkes. Hele seviyorsa daha bir bütünleşir. Dünyası yuvarlaktır ve tektir. İçi bütün, dışı ayrıdır. Fakat canı yandıkça yüreğinin her bir parçasında karşısındaki insanlar artık karşısındaki insanlar olmaya başlar. Etrafı kalabalıklaşır. Kendi ve diğerleri olarak... Kendinin ve diğerlerinin dünyaları... İçi ayrı, dışı ayrıdır artık.
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.