Meğer minik bir yavrunun gözlerinde kâinatın sırrı giz
liymiş.
Bakıp çözülmezmiş, sadece dalıp gidilirmiş.
Meğer avuçlarım onun elleri için kılıfmış.
Meğer kollarım onun ilk eviymiş.
Meğer sesim ona müzikmiş, hikâyeymiş, ninniymiş.
Meğer dualar gerçek olurmuş.
Meğer kalbim artık onun kalbiymiş. Onda atacakmış.
Meğer büyümenin, öğrenmenin, çoğalmanın, yenilenme
nin
sonu yokmuş.
Meğer yeryüzünde cennet varmış. Meğer mutluluk göz
yaşları
varmış. Meğer biri uyurken yapacak şeyinin kalma
dığı,
aklına bir şeyin gelmediği olurmuş.
Meğer sevginin sonu yokmuş.
Meğer Aziz ArifmişimKitabı okudu
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.