lazcuk: "mahlûkunu ağlatma": mahlûkunu ağlatma Cenâb-ı zü’l-Celâl Allah seni halk eyledi yokdan Aman mahlûkunu ağlatma havf eyle utan Hak’dan Kemâl-i kudreti seyret bugün enfüs ü âfâkdan Aman zulmetme bir ferde yitirme rahm-i Rahmân’ı Fakîre merhamet eyle kerem ede kerem-kâni Düşerse destine abd-i Hudâ’ya merhamet eyle Düşün rûz-i kıyâmeti güzel insân gibi söyle Gece gündüz Hudâ’dan...

Cenâb-ı zü’l-Celâl Allah seni halk eyledi yokdan Aman mahlûkunu ağlatma havf eyle utan Hak’dan Kemâl-i kudreti seyret bugün enfüs ü âfâkdan Aman zulmetme bir ferde yitirme rahm-i Rahmân’ı Fakîre merhamet eyle kerem ede kerem-kâni Düşerse destine abd-i Hudâ’ya merhamet eyle Düşün rûz-i kıyâmeti güzel insân gibi söyle Gece gündüz Hudâ’dan kork anı evlâd gibi besle Aman zulmetme bir ferde yitirme rahm-i Rahmân’ı Zaîfe merhamet eyle kerem ede kerem-kâni Me fâ‘ î lün / Me fâ‘ î lün / Me fâ‘ î lün / Me fâ‘ î lün *Enfüs ü âfâk: İnsanın rûh dünyası ve dış âlem. *Dest: El. Âşığın çekmiş olduğu üzüntü, gam ve dert bir ele benzer. Bu el, âşığın yakasına yapışmıştır, asla onu bırakmaz.Bâzan onun kulağını çeker, *Zaîf: Zayıf. *Kerem kâni: Kerem kaynağı *Rûz: Gün. Rûz-i cezâ, Rûz-i haşr, Rûz-i kıyam, Rûz-i kıyâmet, Rûz-i mahşer: Kıyametten sonra insanların hesaba çekileceği gün. Kıyâmet günü. Rûz-i elest, Rûz-i ezel: Allah’ın rûhları yaratıp bir araya topladığı gün. (Bkz. Elest bezmi) Rûz u şeb: Gece, gündüz. Her zaman. *Havf: Korku. Tasavvufta: Kulun amellerinin ve ibâdetlerinin Hak katında makbul olup olmama endişesinden doğan Allah’ın sevgisini kaybetme korkusu. Hakk’ın azameti karşısında kendi hâlinden hayâ ve çekinme durumu. Havf-i firkât: Ayrılık korkusu. Havf-i Hudâ: Allah korkusu. Havf-i Rabbânî: Rabbânî korku, İlâhî korku. Havf ü haşyet: Korku ve kaygı, kulun kalbinde hissettiği acı ve üzüntü. Kimi cehennem ve oradaki azaptan, kimi Allah’ın gazabından kimisi de Allah’ın zâtından korkar. Allah’ın zâtından korkmak, âşıkın mâşûkunu üzmesinden korkması gibi bir korkudur. Havf ü recâ: Korku ve ümit. Allah’ın azabına veya gazabına mâruz kalabileceğini düşünmek havf’a, lütfuna ve nîmetine nâil olabileceğini düşünmek recâya sebeb olur. Sâlik, havf ve recâ arasında yaşar. Cehennemden korkar, cennete girmeyi ümid eder.

Sayfa 524Kitabı okudu

Hülasatül Hakayık ve Mektubat-ı Hâce Muhammed Lutfî Alvarlı Muhammed Lütfi Efendi

6 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

lazcuk