Üretme ve iletişim kurma zorunluluğunun artması, tefekküre dalmayı daha da zorlaştırıyor. Din özel bir dikkat gerektirir. Malebranche, dikkati ruhun doğal duası olarak tanımlar. Günümüzde ruh artık dua etmiyor. Daha çok, kendi kendini üretiyor. Dinsel deneyimin kaybından sorumlu olan da tam olarak bu hiperaktivitedir. Dinin krizi bir dikkat krizidir.