Ve birden gördüm. İçimden yükselen çığlığı zorlukla bastırdım. Elimle ağzımı kapattığımı fark ettim.
Buradaydı işte. Elimdeydi. Sararmış bir nota kâğıdına, hâlâ solmamış olan çini mürekkeple
yazılmıştı. Ve üstünde şunlar yazıyordu:
“Serenade für Nadia”
Maximilian Wagner
Gözlerimi yumdum. İçimden evrenin bütün tanrılarına, bütün ilahi güçlere teşekkür ettim.